Θαλάσσια οικόπεδα της ελληνικής ΑΟΖ

Του Νίκου Λυγερού

Ακόμα και με το επίτευγμα της Ελλάδας με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα που πληρούν όλα τα γεωστρατηγικά κριτήρια, υπάρχουν δικοί μας που δεν κατάλαβαν τη σημασία αυτού του βήματος. Είναι προφανές ότι ξέχασαν ότι τα θαλάσσια οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ είχαν τεμαχιστεί πριν τη συμφωνία οριοθέτησης Κύπρος-Ισραήλ που έγινε το 2010. Στην πραγματικότητα, τα 20 θαλάσσια οικόπεδα της Ελλάδας ενισχύουν τις οριοθετήσεις που πρέπει να κάνουμε, αφού το οικόπεδο 1 αγγίζει τη μέση γραμμή με την Αλβανία, τα οικόπεδα 2, 4 και 5 αγγίζουν τη μέση γραμμή με την Ιταλία και τα οικόπεδα 16, 17, 18, 19 και το 20 αγγίζουν τη μέση γραμμή με τη Λιβύη. Κατά συνέπεια αυτά τα 9 οικόπεδα μπορούν να ενεργοποιηθούν χωρίς προβλήματα μόνο με τις αρμόδιες οριοθετήσεις της ελληνικής ΑΟΖ. Και όσοι δυσκολεύονται να καταλάβουν την επιτυχία αυτή πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι πρόκειται για ένα τεράστιο βήμα για τη δημιουργία της ελληνικής ΑΟΖ. Και αυτό το όραμα δεν είχε ποτέ στο παρελθόν αγγίξει τόσο πολύ την πραγματικότητα. Τώρα υπάρχουν τα οικόπεδα και από τον Σεπτέμβρη αρχίζει επίσημα ο γύρος αδειοδότησης και θα έχουμε μετά το απαραίτητο χρονικό διάστημα των 12 μηνών, όπου θα υποβληθούν οι υποψηφιότητες των εταιρειών και στη συνέχεια η αξιολόγησή τους. Σε αυτό το πλαίσιο η ΑΟΖ είναι απαραίτητη γιατί πρόκειται για κυριαρχικά δικαιώματα που πρέπει να ανακηρυχθούν για να υπάρξουν. Διότι πολύ απλά, τα θαλάσσια οικόπεδα βρίσκονται πέρα των εθνικών χωρικών υδάτων.

Πηγή: http://www.lygeros.org/articles.php?n=15776&l=gr